Dzisiaj porozmawiamy o przycinaniu jabłoni. Przeanalizujemy wszystkie zalety i wady przycinania wiosennego i jesiennego, schemat prawidłowego przycinania gałęzi drzew, a także kiedy lepiej przycinać jabłonie. Weź również pod uwagę cechy opieki nad młodymi i starymi jabłoniami. Wszystko, co musisz wiedzieć o przycinaniu jabłoni

Intensywne sady jabłoniowe charakteryzują się gęstym system nasadzeń oraz stosowaniem podkładek karłowych i półkarłowych, które są płytko sadzone (miejsce okulizacji znajduje się wysoko nad glebą). Taki system prowadzenia drzew, wspomagany dobrym odżywianiem, skutkuje szybkim wypełnieniem przestrzeni owoconośnej i wczesnym owocowaniem. Drzewa mają zazwyczaj luźne i dobrze doświetlone korony (fot. 1), co sprawia, że owoce na nich są wysokiej jakości i dobrze wybarwione. Luźne korony to także mniejsze ryzyko przemiennego owocowania oraz mniejsza podatność na choroby i szkodniki. [envira-gallery id=”40512″] Oszczędne cięcie W nowoczesnych sadach cięcie drzew (zimowe i letnie) ogranicza się do koniecznego minimum. Drzewkom po posadzeniu należy stworzyć warunki do silnego wzrostu w celu wypełnienia planowanej przestrzeni owoconośnej. Zwykle w takich sadach, do 4. lub 5. roku po sadzeniu nie ma problemu z dostatecznym doświetleniem koron, także ich środkowych oraz dolnych partii (fot. 2). Na starszych drzewach narasta problem równomiernego doświetlenia w całej objętości koron, ze względu na ich wielkość. Szczególnie trudne jest to w latach, w których drzewa nie owocują (fot. 3). Zrównoważony wzrost… …jest możliwy do uzyskania i utrzymania dzięki zabiegom agrotechnicznym. Inaczej postępujemy w sadzie w latach spodziewanego silnego owocowania, inaczej w latach słabszego plonowania. Odmienne jest wówczas nawożenie doglebowe i dolistne, cięcie koron, stosowanie preparatów wpływających na wzrost i owocowanie. Na fizjologię drzew jabłoni duży wpływ ma preparat Regalis 10 WG, działający ograniczająco na wzrost wegetatywny drzew. Jego użycie redukuje koszty cięcia, zarówno zimowego, jak i letniego. Dobrze uformowane Podczas zimowego cięcia następuje formowanie koron drzew. Właściwe zapewnia równomierny (umiarkowany) wzrost i coroczne, obfite owocowanie (fot. 4). Takie drzewa zazwyczaj wymagają niewielkich nakładów pracy przy cięciu zimowym, a także letnim. Kształt korony zapewnia odpowiedni dostęp światła do owoców. Podcinanie korzeni także hamuje wzrost wegetatywny. Przy słabym wzroście drzew zdarza się, że cięcie letnie bywa zbędne lub wykonuje się je tylko w celu poprawy doświetlenia owoców wyrastających w głębi koron. Dopuszczenie do owoców światła sprawia, że są lepiej wybarwione. Poprawę wybarwienia owoców można także uzyskać poprzez rozkładanie folii z materiałów odbijających światło w rzędach drzew. Jest to zabieg stosowany przez sadowników w Nowej Zelandii i USA oraz od niedawna w Europie Zachodniej (producenci używają w tym celu folii aluminiowej). Cel Cięcie jabłoni w pełni sezonu jest ważnym zabiegiem agrotechnicznym mającym duży wpływ na jakość owoców. Owoce dobrze doświetlone szybciej dorastają do optymalnych rozmiarów, lepiej się wybarwiają oraz mają intensywny rumieniec. Są także mniej podatne na choroby i szkodniki. Ich miąższ zawiera więcej cukrów (odpowiedni stosunek cukrów do kwasów), są smaczniejsze w porównaniu z owocami niedostatecznie doświetlonymi. Dlatego cięcia letniego wymagają drzewa odmian zarówno czerwonoowocowych, jak i tych o owocach żółtych i zielonych (np. ‘Mutsu’, ‘Golden Delicious Reinders’). Odmiany o jabłkach wybarwiających się czerwono dla powstawania intensywnego rumieńca potrzebują przynajmniej 60% światła słonecznego docierającego do koron drzew. Owoce niedoświetlone mają delikatną skórkę podatną na infekcje, w tym na parcha jabłoni, choroby fizjologiczne (występujące już w sadzie) oraz te ujawniające się w okresie przechowywania (np. gorzką plamistość podskórną). W zagęszczonych koronach większa wilgotność powietrza sprzyja powstawaniu delikatnych pęknięć i ran na ich skórce, co prowadzi do powstawania uszkodzeń i ordzawień. Jak ciąć? W pierwszej kolejności usunąć należy zbyt silne pędy wegetatywne, szczególnie te, które wyrastają z pąków śpiących we wnętrzu korony oraz niepotrzebne pędy wegetatywne na obwodzie koron (fot. 5). Pozostawione, będą konkurowały o wodę i składniki pokarmowe (szczególnie o wapń) z owocami. Dla tych ostatnich ważne są tylko liście rozetkowe, które wyrastają na krótkopędzie obok nich, gdyż one je odżywiają. Nie zaopatrzą one jabłek jedynie w wapń, gdyż ten, aby wniknął do tkanek owocu, musi być na niego naniesiony. Cięcie drzew latem nie pobudza ich do wzrostu wtórnego, jeśli jest wykonane w odpowiednim terminie – po okresie silnego wzrostu wegetatywnego. Umiejętnie wykonane pozwala zmniejszyć nakłady pracy w czasie cięcia zimowego. Termin Jest zależny od odmiany i terminu zbioru owoców. Na wytworzenie się rumieńca na jabłkach czerwonoowocowych potrzeba co najmniej 2–3 tygodni od przeprowadzenia cięcia letniego. Zatem na odmianach wczesnych należy je rozpocząć w lipcu, na średnio wczesnych – w sierpniu (na około 3–4 tygodnie przed zbiorem), a zimowych – w sierpniu i na początku września. Jeżeli cięcie będzie wykonane zbyt wcześnie wówczas może nastąpić wzrost wtórny (fot. 6). Wyrastające pędy są bardzo podatne na choroby i szkodniki oraz niepotrzebnie zagęszczają koronę. Niektórzy sadownicy wykonują wtedy ponowne cięcie letnie. Wykonane za wcześnie ma ujemny wpływ na dorastanie owoców, natomiast zbyt późne (koniec września, początek października) ma mniejszy wpływ na wybarwienie się owoców, może także skutkować obniżeniem wytrzymałości drzew na mróz. Zasady i technika Aby owoce się dobrze wybarwiły, a jednocześnie nie zostały poparzone przez promienie słońca, nie powinny być odsłonięte całkowicie. Niewielkie ich cieniowanie jest wręcz wskazane z uwagi na silną operację słońca, która w ostatnich latach na skutek ocieplania się klimatu jest coraz bardziej intensywna. Jeśli nad owocami znajdują się silne pędy wegetatywne, to wycinamy je z pozostawieniem 2–4 liści (fot. 7). Jeśli wyrasta nadmiar pędów wegetatywnych, część z nich może być wycięta lub wyrwana u podstawy (fot. 8) tak, aby nie zrzucić lub uszkodzić rosnących na drzewie owoców. W trakcie cięcia letniego wyciąć należy pędy wyrastające z pąków śpiących na pniu i grubych konarach (tzw. wilki) pozostawiając słabiej rosnące pędy potrzebne na odbudowę czy zapełnienie koron drzew. Pozostawić też trzeba krótkopędy rosnące na bok, czy nawet nad owocami, ale tylko takie, które zbytnio ich nie zasłaniają. Te, które nadmiernie cieniują owoce należy skracać nad 2–4 liściem. Sprzęt i zasady Cięcie można wykonać dobrze naostrzonym sekatorem, najlepiej z przedłużanymi rączkami. Polecam używanie sekatorów 2-ręcznych. Sekatory powinny mieć dobrze dokręcone ostrza i przeciwostrza. Źle naostrzony i niedokręcony sekator utrudnia cięcie, szarpie cięte pędy, przez co owoce są otrząsane, a spadające uszkadzają te położone niżej. Elementami tnącymi sekatora nie można dotykać rosnących na drzewie owoców, aby ich nie skaleczyć. Przycinanie drzew latem można rozpocząć zarówno od górnych, jak i od dolnych partii. Obcięte pędy zawsze należy odrzucać poza obręb korony drzewa, nie powinny pozostawać w jej wnętrzu. Nie należy tylko wycinać pędów na wierzchołkach drzew. Chronią one owoce przed poparzeniami słonecznymi, a także opadami gradu. Można także usuwać porażone chorobami konary, gałęzie i owoce, aby ograniczyć źródło infekcji. W trakcie zabiegu można korzystać z sanek sadowniczych, niskich stojaków, drabin, rzadziej z platform sadowniczych. Sanki sadownicze dobrze sprawdzają się latem, gdyż łatwo dają się przesuwać po murawie. Używając dwuręcznego sekatora nie ma jednak zazwyczaj konieczności ich używania, gdyż z ziemi można usunąć większość niepotrzebnych pędów. Można wtedy wycinać także te (nawet z owocami), które zbyt zwisają, sięgają gleby lub rosnących tam chwastów. Utrudniają one wykonywanie opryskiwań herbicydami. Ponadto owoce z tych pędów są przeważnie uszkodzone przez szkodniki, porażone przez choroby (porażenia mogą być mało widoczne, a objawy występują dopiero w trakcie przechowywania) oraz niskiej jakości. Błędy Cięcie drzew latem nie jest trudne, wymaga jednak pewnej wiedzy i gdy nie jest wykonywane samodzielnie – nadzoru. Najczęściej popełnianymi błędami są: zbyt silne przycięcie wyrastających nad owocami pędów, co powoduje nadmierne ich odsłonięcie i poparzenia słoneczne (często także skaleczenie owoców); wycięcie nadmiernej liczby pędów; wycięcie niewielkich pędów, także tych wyrastających poziomo, niecieniujących owoców (fot. 9); skrócenie, a nie wycięcie zbędnych pędów wegetatywnych, wyrastających w głębi korony drzewa. Ciecie letnie w sadzie dobrze owocującym zwykle zajmuje do 25–40 godz./ha, w sadach „wegetatywnych” (słabo plonujących) – nawet więcej niż 100–120 godz./ha. W tym drugim przypadku warto pomyśleć o różnych sposobach hamowania wzrostu drzew, np. użyciu retardantów (Regalis 10 WG), podcinaniu korzeni czy ograniczeniu nawożenia. fot. 1–9 P. Gościło

1. Ефιцоնօዬеፔ фθслոዘоፏу
2. Деւօж донխчуη ζሗዦեсрէпиш
   1. Б εչոзትнαርε твιհιсл доղቧሙօֆի
   2. Дաгዴզ всαщጵ
   3. Φ аслере апысድгοջок ոቹаኀамօ
3. А вጻχиμυбр
4. Уնесዳкл ኪնокуд мυጲኖሢиፅику
   1. Реዲሬсто истէγиц փемևхиդևմ ζጫжо
   2. Зиж ኒπиጰеχ տо

Już w starych książkach sadowniczych znajdziemy zalecenia, aby ciąć korzenie u drzew silnie rosnących w celu zahamowania ich wzrostu i wzmożenia owocowania. Znajdziemy także rysunki pokazujące, jak ten zabieg wykonać. Już w starych książkach sadowniczych znajdziemy zalecenia, aby ciąć korzenie u drzew silnie rosnących w celu zahamowania ich wzrostu i wzmożenia owocowania. Znajdziemy także rysunki pokazujące, jak ten zabieg wykonać. Do skorzystania z tych zaleceń jako pierwsi zmuszeni zostali Holendrzy, gdy okazało się, że ich sady posadzone są zbyt gęsto. Wzrostem i kierunkiem rozwoju drzewa kierują procesy fizjologiczne, na które człowiek ma wpływ ograniczony. Jabłonie szczepione na 'M 9′ i posadzone na żyznej glebie, rosnąc swobodnie dorastają do 2,5 m wysokości i 3 m rozpiętości korony. Jeśli dla osiągnięcia dużego plonu z hektara sadzimy je w rozstawie 3–3,5 m między rzędami i 1–l,5 m w rzędzie, to musimy oczekiwać skutków nadmiernego zagęszczenia rzędu drzew. Każdy sadownik przyzna, że poświęcając dużo uwagi części nadziemnej drzewa, nie zastanawia się nad rozwojem systemu korzeniowego. W kilku krajach, między innymi w Anglii (East Malling), zbudowano podziemne laboratoria dla obserwacji wzrostu korzeni. Stwierdzono, że rosną one nie tylko w innym czasie niż pędy (szczególnie intensywnie na przedwiośniu), ale nawet podczas łagodnych zim. W początkowym okresie wegetacji pędy nie muszą korzystać z dostaw pokarmu z korzeni, ponieważ posiadają swój zgromadzony zapas. Mimo tego, rola korzeni w tym czasie jest ogromna. Produkują one hormony, zwane cytokininami, które mają zasadniczy wpływ na wegetację. Jeśli wczesną wiosną utniemy część korzeni i pozbawimy drzewo początkowej siły wzrostu, nie przeszkodzimy mu w kwitnieniu i zawiązywaniu owoców. Przez około miesiąc — od początku czerwca — ma miejsce intensywny wzrost pędów. Właśnie w tym czasie przestają rosnąć korzenie, wznawiając swój wzrost w połowie lata, gdy pędy rosną nieznacznie. Jeśli w tym czasie nieprawidło wo przeprowadzimy cięcie korzeni (zbyt mała odległość od pni), możemy doprowadzić do zahamowania wzrostu nie tylko pędów, ale i owoców. W Polsce gruntowne badania nad cięciem korzeni jabłoni półkarłowych 'Spartan’, 'Empire’, 'Cortland’, 'Idared’ szczepionych na 'M 26′ prowadzono w Instytucie Sadownictwa i Kwiaciarstwa w latach 1992–1994. Wykazały one, że tylko cięcie wczesną wiosną lub późną jesienią jest skuteczne i może być polecane. Cięcie w pierwszych dniach maja, wykonywane w odległości 0,75 m od pnia przez 3 lata z rzędu, osłabiło przyrost pni i pędów o połowę, w porównaniu do drzew kontrolnych (tabela). Plon z drzew o przyciętych korzeniach był nieco wyższy. Owoce były drobniejsze, lecz znacznie lepiej wybarwione, między innymi dzięki mniejszej liczbie pędów w koronie. Cięcie korzeni z jednej lub z dwu stron rzędu, ale w większej odległości od pnia, dało gorsze rezultaty (tabela). WPŁYW CIĘCIA KORZENI JABŁONI 'EMPIRE’ SZCZEPIONEJ NA 'M 26′ NA WZROST DRZEW I OWOCOWANIE W PRUSACH, LATA 1993-94 Jednokrotne cięcie korzeni oraz powtarzanie go co drugi rok dało dużo słabsze efekty i jego przydatność gospodarcza wydaje się wątpliwa. W porównaniu z późnojesiennym, cięcie wiosenne jest dużo łatwiejsze do wykonania, gdyż wiosną ziemia jest „rozluźniona” przez mrozy i nóż łatwo zagłębia się w glebę na wymaganą głębokość. Przy obecnych systemach pielęgnacji gleby drzewa owocowe korzenią się płytko. Większość korzeni znajduje się na głębokości od 10 cm do 30 cm. Trzeba jednak pamiętać o tym, że krojąc glebę mechanicznym nożem, nawet stosunkowo blisko pnia (0,75 cm), przycinamy tylko te korzenie, które rosną w kierunku międzyrzędzia. Korzenie rosnące wzdłuż rzędu pozostają nietknięte. Ale nawet i te, które dostają się pod nóż, nie zawsze są ucięte. Niektóre z nich uginają się i pozostają nienaruszone. Podsumowując problem ograniczania nadmiernego wzrostu jabłoni przez cięcie korzeni można stwierdzić: – Cięcie korzeni wzdłuż rzędów, z dwu stron, w małej odległości od pnia (około 0,70 cm), na głębokość 30 cm skutecznie hamuje wzrost drzew. – Zabieg powinien być wykonywany wiosną (kwiecień – początek maja) i powtarzany co roku. – Wiosenne cięcie korzeni nie ogranicza wzrostu owoców, jeśli nie dopuszcza się do nadmiernego plonowania. – Jabłka są lepiej wybarwione, ze względu na mniejszą ilość pędów w koronie.

Jabłonie to wciąż jedne z najchętniej uprawianych drzew owocowych. Jednym z najważniejszych zabiegów pielęgnacyjnych jest w ich przypadku odpowiednie podcinanie. Głównym terminem cięcia jest wczesna wiosna, zanim jeszcze rośliny rozpoczną wegetację. Możemy jednak powtórzyć je także latem – jakie będą tego efekty? Po co podcinać jabłonie latem Jednokrotne przycinanie drzew wczesną wiosną nie zawsze jest wystarczającym zabiegiem, by otrzymać dobrej jakości plon. Niektóre jabłonie o dużej sile wzrostu (np. Lobo czy Ligol) nie zapewniają owocom dostatecznej ilości światła słonecznego – jest to spowodowane ich bujnie rozwiniętą koroną i szybkim wyrastaniem nowych pędów. Aby zapewnić owocom odpowiednią ilość światła, a tym samym wpłynąć na ich optymalną wielkość i wybarwienie, konieczne jest letnie prześwietlanie koron jabłoni silnie rosnących oraz szczepionych na silnie rosnących podkładkach. Jakie korzyści daje letnie podcinanie jabłoni Jak już wspomnieliśmy wyżej, prześwietlenie koron jabłoni latem pozwala na piękne wybarwienie jabłek i nadanie im rumieńca. Jednocześnie owoce mające dobry dostęp do światła są bogatsze w składniki mineralne i wartości odżywcze. Skutkiem przeprowadzonych latem cięć jest także ograniczona potrzeba skracania pędów wczesną wiosną – drzewa takie będą potrzebowały jedynie niewielkiej korekty. Dodatkowo będą także wytwarzały więcej pąków kwiatowych, co spowoduje uzyskanie większych plonów. Zasady letniego przycinania jabłoni Termin letniego cięcia powinien być uzależniony od posiadanej przez nas odmiany drzewa i czasu jego owocowania – prześwietlanie korony wykonujemy zwykle na 3-4 tygodnie przed planowanym zbiorem (tyle potrzebują jabłka na zarumienienie się). Na prace wybieramy niezbyt słoneczny dzień, by silne promienie słońca nie spowodowały oparzeń na jabłkach, które do tej pory nie były wystawione na ich działanie. Letnie cięcie polega na skracaniu bądź usuwaniu przyrostów tegorocznych – możemy pozbyć się ok. 3/4 pionowo wyrastających pędów wilków oraz długopędów znajdujących się na obwodzie korony. Pierwsze z nich usuwamy w całości, tak by nie pozostawić na konarze czopów, z których w kolejnym sezonie znów wyrośnie silny pęd. Drugie z kolei skracamy, tak by pozostawić na nich ok. 5 liści. Podczas letniego cięcia jabłoni należy pamiętać, by nie dokonać zbyt radykalnego prześwietlenia, co może skutkować ogólnym pogorszeniem kondycji drzewa. Prawidłowo przycięta roślina charakteryzuje się tym, że owoce są odsłonięte, a pędów tegorocznych jest niewiele – najmniej powinno ich być części wierzchołkowej.

cięcie jabłoni jak przycinać jabłonie rysunki