Różyczka i jej objawy. Początkowo różyczka może objawiać się gorszym samopoczuciem chorego, w tym: gorączką, ogólnym osłabieniem i nieżytem nosa. Po upływie do dwóch dni na ciele chorego zaczynają pojawiać się krosty utrzymujące się na ogół przez 4 dni. Wysypka może przybierać różne formy, od pojedynczych krostek Istnieją liczne zakaźne choroby wirusowe. Wiele z nich może przechodzić bez większego echa. Podobnie jest z różyczką, gdyż niekiedy objawy są tak łagodne czy skąpe, że nie zdajemy sobie sprawy, że zachorowaliśmy. Przypadki tej choroby zdarzają się przede wszystkim u osób nieszczepionych, które mogą stanowić sprawców epidemii. Odkąd wykonywane jest szczepienie przeciw odrze, śwince oraz różyczce w drugim oraz 10 roku życia ilość osób chorujących na różyczkę diametralnie spadła. Duże zagrożenie stanowi jednak nadal dla kobiet w ciąży, które nie były szczepione i nie przeszły tego schorzenia wcześniej. Pojawia się tu ryzyko różyczki wrodzonej, szczególnie w I trymestrze. W pierwszych miesiącach życia, jeśli nie doszło do zakażenia wewnątrzmacicznego dziecko jest chronione przed zachorowaniem na różyczkę poprzez przeciwciała, które otrzymało od matki. Następnie w drugim roku życia wykonuje się szczepienie ochronne. Pośród podstawowych objawów różyczki u dzieci wyróżniamy: Powiększenie węzłów chłonnych, głównie zausznych, i w okolicy podpotylicznej (karkowe, szyjne, uszne), Charakterystyczna wysypka, początkowo głównie w okolicy twarzy oraz szyi – drobna, kaszkowata, może się jednak rozprzestrzeniać na całe ciało, wówczas w obrębie tułowia i kończyn wygląda nieco inaczej – jest zdecydowanie mniej drobna. Krostki mają tendencję do zlewania się. Podwyższona temperatura ciała, Bóle głowy, Bole mięśniowe, Bóle kończyn, Bóle gardła, Nudności, Brak apetytu, Zapalenie spojówek. Różyczka – objawy u niemowląt Niemowlęta to dzieci, które przekroczyły 1 miesiąc życia ale nie skończyły jeszcze roku. W sytuacji gdy nie są karmione piersią lub gdy panuje epidemia wirusa różyczki są zdecydowanie silniej narażone na wystąpienia zachorowania. Objawy różyczki u niemowląt wyglądają następująco: Podwyższenie temperatury ciała, Powiększenie węzłów chłonnych, Czerwona wysypka – na czole oraz za uszami a z czasem na całym ciele. Różyczka wrodzona Najsilniej zagrożone różyczką są kobiety w ciąży. Jeśli do zarażenia dojdzie w pierwszym trymestrze ciąży to mogą wystąpić nieodwracalne zmiany w rozwijającym się płodzie. Może pojawić się opóźnienie umysłowe, deformacje oczu, deformacje serca, problemy ze szpikiem kostnym, śledzioną oraz wątrobą. Na skutek zakażenia tym wirusem bardzo często dochodzi po przedwczesnego porodu, narodzone tak dzieci wyróżniają się niska masą ciała w stosunku do wieku ciąży. Zaburzenia mogą dotyczyć układu sercowo-naczyniowego, krwiotwórczego jak również narządów zmysłów. W przypadku różyczki wrodzonej notuje się 15% śmiertelność noworodków. Wprowadzenie szczepień ochronnych pozwoliło na znaczące zmniejszenie ilości zachorowań na różyczkę także u kobiet ciężarnych i ich nienarodzonych jeszcze dzieci. Zobacz także: Kręcz szyi u niemowląt – czym jest Różyczka w ciąży Jeśli kobieta zachoruje na różyczkę w trakcie ciąży, konsekwencje dla płodu mogą być bardzo poważne. Szczególnie groźne jest zarażenie do 16 tygodnia ciąży: wirus przechodzi przez łożysko, co może prowadzić do szeregu wad wrodzonych u dziecka, m.in. do poważnych wad serca, opóźnionego rozwoju psychicznego, głuchoty.
fot. Panthermedia Epidemie różyczki pojawiają się co 6–9 lat. Chorują na nią przeważnie kilkulatki (około 5–9 roku życia), które nie były wcześniej szczepione. U dzieci zdarzają się także przypadki różyczki wrodzonej, gdy wirusem zakazi się kobieta w ciąży. Czasami przyszła mama może również przechorować różyczkę bezobjawowo. Co wywołuje zarażenie różyczką? Infekcję wywołuje wirus różyczki. Do zakażenia dochodzi drogą kropelkową, przez kichanie i kaszel, oraz przez bezpośredni kontakt z chorą osobą. Okres wylęgania wynosi 14–21 dni. Różyczka jest najbardziej zakaźna na około siedem dni przed pojawieniem się wysypki, później jeszcze nawet przez 14 dni po jej wystąpieniu. Jakie są objawy różyczki? Przeważają słabe objawy przeziębienia. Na początku choroby pojawia się: katar, ból gardła, gorączka. Na skórze występuje drobnogrudkowa wysypka obejmująca twarz oraz całe ciało (zupełnie inaczej niż w przypadku odry, jasnoczerwone plamki wielkości główki od szpilki nie łączą się ze sobą). Powiększają się również węzły chłonne szyjne, a szczególnie charakterystyczne jest powiększenie węzłów chłonnych za uszami. Swoje rozmiary z reguły zwiększa także śledziona. Różyczka u dzieci najczęściej przebiega lekko, a często nawet bezobjawowo. Jak się ją leczy? W czasie choroby, zwłaszcza gdy temperatura jest podwyższona, chory powinien: leżeć w łóżku otrzymywać leki przeciwgorączkowe zażywać witaminę C lub rutinoscorbin. Przechorowanie różyczki pozostawia trwałą odporność, zaś powikłania występują rzadko. Zupełni sporadycznie zdarza się zapalenie mózgu lub skaza krwotoczna. Różyczka w ciąży - czym może grozić? Dla nienarodzonego dziecka wirus różyczki może być groźny, gdy jego mama zachoruje podczas ciąży. Wirus krążąc w jej krwi, przez łożysko dostaje się do organizmu dziecka. Największe zagrożenie jest w pierwszych trzech miesiącach ciąży, po 20. tygodniu spada. Różyczka może powodować u dziecka wady wrodzone, najczęściej: gałek ocznych (np. zaćma wrodzona), mózgu (małogłowie), wady serca, a także uszkodzenie wątroby. Późnymi następstwami różyczki przebytej w życiu płodowym bywają: zaburzenia mowy, głuchota, a także problemy endokrynologiczne. Jak zapobiegać różyczce? Szczepienia przeciwko różyczce są obowiązkowe – dzieci szczepi się szczepionką MMR (przeciwko odrze, śwince i różyczce) ściśle według kalendarza szczepień. Jeżeli kobieta w ciąży kontaktowała się z chorym na różyczkę, a nie była szczepiona i nie wie, czy przechorowała tę chorobę, powinna jak najszybciej ustalić, czy ma we krwi przeciwciała przeciwko różyczce. Jeżeli nie, można jej podać gammaglobulinę, ale nie ma całkowitej pewności, że dziecko urodzi się zdrowe. Czytaj także: Konsultacja: prof. Maria Korzon - pediatra onkolog, Prezes oddziału gdańskiego PTP, były kierownik Kliniki Pediatrii, Gastroenterologii i Onkologii Dziecięcej Instytutu Pediatrii AM w Gdańsku, wojewódzki konsultant ds. podstawie artykułu z magazynu "Twoje dziecko" Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
Data publikacji: środa, 12 lipca 2017 09:02. Różyczka w ciąży może spowodować wady rozwojowe u płodu. Są to m.in. choroby serca, zaburzenia słuchu lub wzroku. Aby zapobiec zakażeniu wirusem różyczki, najlepiej poddać się szczepieniu. Różyczka to choroba zakaźna, która jest przenoszoną drogą kropelkową.
Chociaż różyczka należy do stosunkowo niegroźnych i łagodnych chorób wieku dziecięcego, nie znaczy to, że można ją lekceważyć. Zdarza się bowiem, że potrafi spowodować poważne powikłania, szczególnie u osoby dorosłej i jest różyczka (wirusowa choroba)?Różyczka wywoływana jest przez zarażenie wirusem z rodziny Togaviridae. Można go wykryć w wydzielinie z nosa i gardła, a także we krwi, w kale i moczu na około 7 dni przed wystąpieniem objawów choroby, aż do 14. dni po wyleczeniu. Jest chorobą zakaźną, która wylęga się od dwóch do trzech tygodni. Można się nią zarazić drogą kropelkową, przez bezpośredni kontakt z osobą zakażoną (nawet do dwóch tygodni po jej wyzdrowieniu). Często do zakażeń dochodzi w okresie zimowo-wiosennym, można nawet powiedzieć, że jest chorobą sezonową, która w połowie przypadków zachorowań u dzieci przebiega bezobjawowo. Jest schorzeniem wieku dziecięcego między 5. a 15. rokiem życia, jednak najczęściej dotyka dzieci w wieku przedszkolnym, zdarza się też u osób dorosłych. U małych dzieci przebiega bardzo łagodnie, nie wywołując poważniejszych powikłań. Jej cechą charakterystyczną jest wysypka. Jeśli zaobserwujemy u dziecka wysypkę za uszami i powiększenie węzłów chłonnych, możemy podejrzewać, że jest to różyczka. Wysypka utrzymuje się na ciele około 2-3 dni, po czym blednie. Choroba trwa od 7 dni przed pojawieniem się wysypki, do 5 dni po jej ustąpieniu. Różyczka u niemowlakaNiemowlęta do 6. miesiąca życia zapadają na różyczkę bardzo rzadko, ponieważ w ich krwi obecne są jeszcze przeciwciała otrzymane od matki w wieku płodowym (pod warunkiem, że była ona szczepiona lub wcześniej przebyła zakażenie). Nie należy jednak narażać ich niepotrzebnie na kontakty z osobą chorą. Jeśli już do takiego kontaktu doszło, trzeba niemowlę odizolować od chorego i bacznie dziecko obserwować. Jak wygląda różyczka u niemowlaka? Pierwszym objawem jest podwyższenie temperatury ciała i powiększenie węzłów chłonnych za uszami i na szyi. Następnie pojawia się wysypka, początkowo na czole i za uszami, która miarę upływu czasu rozprzestrzenia się na całe ciało. Przybiera wtedy postać zaczerwienionej całej skóry, a nie pojedynczych plamek. Po upływie 2-3 dni blednie i stopniowo zaczyna zanikać. Wysypka ta na szczęście nie swędzi i nie wymaga stosowania żadnych maści. Chorobę leczy się objawowo – głównie stosuje się leki obniżające gorączkę, gdy ta jest za wysoka. Niemowlę powinno ją spokojnie przeleżeć w łóżeczku. Różyczka u niemowlaka nie wymaga leczenia, objawy choroby znikają same po kilku dniach, jednak zawsze konieczna jest konsultacja z u dzieciIm dziecko jest młodsze, tym łatwiej przechodzi chorobę. Objawy różyczki wśród najmłodszych są łagodne, natomiast u dzieci starszych mogą przebiegać z powikłaniami. Ważne jest, aby dziecko przez cały czas trwania choroby leżało w łóżku, co zapobiega komplikacjom. Chociaż choroba nie wymaga leczenia, jej pierwsze objawy mogą wskazywać na inne poważne infekcje, które leczenia wymagają, dlatego różyczka u dzieci powinna być zawsze zdiagnozowana przez lekarza – tym bardziej że większość małych dzieci (ok. 70%.) przechodzi ją bardzo łagodnie (lub z niewielkimi objawami), nawet bez wysypki, co często sprawia trudności w jej zdiagnozowaniu. U nastolatków, oprócz wysypki, choroba daje objawy grypopodobne w postaci bólu głowy, nieżytu nosa, utraty apetytu oraz bólu w stawach i mięśniach. Na różyczkę zapada się tylko raz, jej przechorowanie daje odporność na całe życie. Czasową odporność na chorobę można uzyskać dzięki szczepieniu (chroni przed zachorowaniem na około 10-15 lat). W Polsce dzieci szczepione są przeciwko różyczce obowiązkowo szczepionką skojarzoną MMR (odra, świnka, różyczka), między 13. a 15. miesiącem życia oraz w 10. roku życia. Zaleca się także szczepienie kobiet, które planują ciążę, a nie przechorowały wcześniej różyczki lub nie były szczepione od 15 lat przed potencjalnym u dorosłychRóżyczka u dorosłych zdarza się stosunkowo rzadko, ponieważ większość osób zapada na nią w wieku szkolnym i przedszkolnym. Najczęściej do zarażenia dochodzi u mężczyzn podczas kontaktu z chorym dzieckiem. Objawy choroby często bywają lekceważone, ponieważ przypominają zwykłe przeziębienia. Dolegliwości te pojawiają się po 2-3 tygodniach po zarażeniu, trudno więc skojarzyć je z różyczką. Najczęściej występuje stan podgorączkowy, złe samopoczucie, jedno- lub dwudniowy ból stawów, ból głowy oraz ból mięśni. Może też wystąpić zapalenie gardła, suchy kaszel, katar i zapalenie spojówek. Po pewnym czasie dochodzi do obrzęku i bolesności węzłów chłonnych (karkowych, potylicznych, zausznych i szyjnych). Zazwyczaj następnego dnia od wystąpienia powiększenia węzłów chłonnych pojawia się wysypka, która jest plamista lub plamisto-grudkowa. Najpierw występuje na twarzy (najczęściej za uszami), następnie na tułowiu, a po 1-2 dniach również na kończynach. Niekiedy może pojawić się na podniebieniu miękkim i błonach śluzowych jamy ustnej (plamki Forheimera). Wysypka ta znika samoistnie, ale może wystąpić nieznaczne łuszczenie się skóry. Do rzadkich objawów należy powiększenie śledziony lub zapalenie wątroby. Symptomy zazwyczaj nie wymagają leczenia (jednak chory powinien pozostać w łóżku) i mijają samoistnie. Zdarza się czasem, że występują poważne powikłania. Różyczka stanowi największe zagrożenie dla kobiet w pierwszym trymestrze ciąży, ponieważ może spowodować trwałe uszkodzenia rozwijającego się płodu – prowadzi do problemów z wątrobą, szpikiem lub śledzioną, utraty słuchu, deformacji serca i oczu oraz opóźnienia umysłowego noworodka. Jakie są przyczyny różyczki?Choroba wywoływana jest przez wirus z rodziny Togaviridae. Do zakażenia dochodzi drogą kropelkową lub przez kontakt z wydzieliną jamy nosowo-gardłowej osoby chorej, jej moczem, krwią lub kałem. Osoba chora zakaża przez około 3 tygodnie i stanowi zagrożenie dla otoczenia na tydzień przed wystąpieniem u niej wysypki, aż do dwóch tygodni po ustąpieniu objawów – objawyPierwsze objawy choroby, w postaci symptomów zwykłego przeziębienia, nie są kojarzone z tą chorobą. Dopiero powiększenie i bolesność węzłów chłonnych za uszami oraz na karku dziecka i wysypka jednoznacznie wskazują, że jest to różyczka. Objawy te najczęściej są łagodne, ale mogą też przybrać cięższy charakter. Należą do nich: gorączka, bóle głowy, mięśni i kończyn, ból gardła, brak apetytu, katar, kaszel, nudności, zapalenie spojówek, zapalenie gardła. Wysypka pojawia się w postaci drobnych, różowych grudek z tendencją do zlewania się w plamy. Występuje początkowo na twarzy i szyi, a następnie rozlewa się na całe ciało. Trwa od dwóch do trzech dni, po czym blednie i znika, stopniowo cofa się także powiększenie węzłów chłonnych. Czasem pojawia się wysoka gorączka, dochodząca do 39 leczyć różyczkę?Chorobę leczy się objawowo. Jeśli pojawia się gorączka, przyjmuje się środki na jej obniżenie. Ważne jest, aby podczas choroby pacjent leżał w łóżku. Dzięki temu można uniknąć poważnych powikłań. Różyczka u dorosłych wymaga uważnej opieki z uwagi na jej cięższy przebieg i większą możliwość wystąpienia powikłań. Warto wzmocnić organizm chorego i podnieść jego odporność przez odpowiednią dietę bogatą w białko, witaminy i minerały. Można też, szczególnie w okresie jesienno-zimowym, kiedy na rynku jest mało świeżych warzyw i owoców, wprowadzić odpowiednią suplementację. Ważne, aby choroba została zdiagnozowana przez lekarza, ponieważ istnieje wiele innych poważnych infekcji, wymagających leczenia i dających podobne objawy, jak różyczka. U kobiet w ciąży, które miały kontakt z osobą chorą na różyczkę, aby zapobiec zakażeniu, podaje się są powikłania różyczki?Nigdy nie należy lekceważyć objawów, jakie daje różyczka. Choroba powinna być zawsze zdiagnozowana przez lekarza. Na szczęście powikłania występują dosyć rzadko. Należą do nich: zapalenie mięśnia sercowego, nawracające stany zapalne stawów (najczęściej dłoni i nadgarstka), zapalenie mózgu, małopłytkowość (możliwe są krwawienia z dziąseł, przewodu pokarmowego), krwiomocz, wybroczyny na skórze (plamica różyczkowa) lub zapalenie nerwu wzrokowego. Bardzo rzadko dochodzi do aplazji szpiku kostnego oraz zespołu Guillaina-Barrégo (uszkodzenie nerwów prowadzące do niedowładów). Szczególnie niebezpieczne powikłania występują u kobiet w I trymestrze ciąży. Zachorowanie na różyczkę może spowodować poronienie lub poważne wady u dziecka (tzw. zespół Gregga).Czy różyczka może być wrodzona?Różyczka wrodzona rozwija się z zakażenia płodu w pierwszych tygodniach życia w łonie matki. U noworodka występują wówczas poważne wady układu krwiotwórczego i sercowo-naczyniowego, ośrodkowego układu nerwowego oraz narządów zmysłów. Skutkiem różyczki wrodzonej jest mała masa urodzeniowa ciała, przedwczesne narodziny oraz duża śmiertelność niemowląt (ok. 15%). Różyczka wrodzona przyczynia się do powstawania uszkodzenia wzroku (zaćma, jaskra, retinopatia), wodogłowia, upośledzenia umysłowego, niedorozwoju kończyn, zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu, zapalenia mięśnia sercowego, zapalenia śródmiąższowego płuc, zapalenia nerek, wątroby i mięśni, padaczki, mózgowego porażenia dziecięcego, skazy małopłytkowej i przewlekłej szczepieniom z każdym rokiem obserwuje się zmniejszenie liczby dzieci borykających się z tą także: Co to Limfocyty? Jakie są skutki limfocytów powyżej i poniżej normy?Mononukleoza zakaźna – jakie są objawy i leczenie?Szkarlatyna - objawy, przyczyny. Jak leczyć szkarlatynę?
Różyczka u dorosłych. Różyczka u dorosłych zdarza się stosunkowo rzadko, ponieważ większość osób zapada na nią w wieku szkolnym i przedszkolnym. Najczęściej do zarażenia dochodzi u mężczyzn podczas kontaktu z chorym dzieckiem. Objawy choroby często bywają lekceważone, ponieważ przypominają zwykłe przeziębienia.
Różyczka jest chorobą, która u dzieci ma łagodny przebieg i bardzo rzadko prowadzi do powikłań. Jej charakterystycznym objawem jest plamisto-grudkowa wysypka oraz powiększenie węzłów chłonnych. W Polsce obowiązkowe są szczepienia ochronne przeciwko różyczce. Różyczka jest wirusową chorobą zakaźną. U dzieci choroba ma łagodny przebieg. W przypadku zachorowania przez osobę dorosłą różyczka często prowadzi do poważnych i niebezpiecznych powikłań. Różyczka – sezonowość zachorowań Różyczka jest chorobą, którą najczęściej przechodzi się w dzieciństwie. Szerzy się drogą kropelkową oraz poprzez kontakt z osobą już zakażoną. Do zarażenia może dojść również na drodze wertykalnej, czyli przez łożysko – wówczas mówi się o różyczce wrodzonej. Najwięcej zachorowań na różyczkę odnotowuje się w sezonie zimowo – wiosennym. Okres wylęgania choroby wynosi od 14 do 21 dni. Osoba chora stanowi potencjalne niebezpieczeństwo dla otoczenia – zakaźność różyczki rozpoczyna się na około 7 dni przed wystąpieniem charakterystycznej wysypki i utrzymuje się do 8 dni po jej pojawieniu się u dziecka. Objawy różyczki u dzieci U dzieci starszych często występują objawy wstępne różyczki, do których zalicza się: bóle gardła i głowy, bóle stawowe, zapalenie spojówek, nudności oraz brak apetytu. U małych dzieci objawy te są obserwowane bardzo rzadko. Najbardziej charakterystycznym symptomem wskazującym na zachorowanie na różyczkę jest wystąpienie u dziecka plamisto-grudkowej wysypki o różowym zabarwieniu, której może towarzyszyć swędzenie. Lokalizuje się ona początkowo w okolicy twarzy i szyi, a następnie obejmuje całe ciało. Wysypka najczęściej trwa około 2-3 dni, a następnie zaczyna ustępować. Częstym objawem jest również powiększenie węzłów chłonnych – zausznych, szyjnych oraz karkowych. U niektórych dzieci pojawia się wysoka gorączka sięgająca nawet 40 stopni Celsjusza. Różyczka może mieć przebieg zupełnie bezobjawowy – wówczas stwierdza się jedynie powiększenie węzłów chłonnych, bez typowej wysypki. Zobacz film i poznaj listę szczepień obowiązkowych: Zobacz film: Lista szczepień obowiązkowych. Źródło: 36,6. Różyczka wrodzona Różyczkę wrodzoną diagnozuje się u dziecka, gdy do zakażenia doszło w trakcie trwania ciąży. Wirusy przechodzą od chorej matki przez łożysko do płodu. Im wcześniej doszło do zachorowania (czyli im wcześniejszy wiek ciążowy przyszłej matki), tym większe ryzyko wystąpienia niebezpiecznych powikłań w przebiegu ciąży. W przypadku zakażenia wirusem różyczki podczas pierwszego trymestru ciąży często dochodzi do obumarcia płodu i poronienia. Zakażenie w drugim lub trzecim trymestrze prowadzi do rozwoju wad wrodzonych u dziecka. Różyczce wrodzonej towarzyszy zespół objawów klinicznych, które określane są jako zespół Gregga. Wśród nich wymienia się: zaburzenia neurologiczne – zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu, małogłowie, zaburzenie rozwoju umysłowego, stany zapalne narządów wewnętrznych – najczęściej wątroby, nerek, śledziony, patologiczne zmiany w obrębie oczu – zmętnienie soczewki oka (może stać się przyczyną całkowitej bądź częściowej ślepoty, czyli zaćmy), niedorozwój gałek ocznych, głuchotę ośrodkową, zmiany skórne o charakterze plamicy, zaburzenia rozwoju psychoruchowego dziecka. Diagnoza i ewentualne powikłania po różyczce Diagnoza różyczki stawiana jest przez lekarza w oparciu o dokładny wywiad lekarski przeprowadzony z rodzicami dziecka i zbadanie chorego dziecka. U małych dzieci różyczka nie prowadzi do powikłań. Mogą one wystąpić w przypadku dzieci starszych, chociaż też są rzadkością. Możliwymi powikłaniami są: bóle stawów, różyczkowe zapalenie mózgu oraz małopłytkowość, która objawia się wybroczynami na skórze, częstymi krwawieniami z dziąseł i/lub z przewodu pokarmowego, krwiomoczem (obecność krwi w moczu). Leczenie różyczki u dzieci Leczenie różyczki polega na zwalczaniu objawów choroby. Głównym celem leczenia jest wyeliminowanie wysokiej gorączki poprzez podawanie dziecku leków obniżających temperaturę ciała. W trakcie zachorowania dziecko powinno odpoczywać i wygrzewać się w łóżku. Zaleca się ograniczenie kontaktu osoby chorej z pozostałymi członkami rodziny, którzy nie chorowali na różyczkę, aby nie doprowadzić do zarażenia. Zobacz film: Szczepienie dzieci - tak czy nie? Źródło: Stylowy Magazyn Szczepienia przeciwko różyczce Szczepienia dzieci przeciwko różyczce należą w Polsce do szczepień obowiązkowych. Dzieciom podaje się trójskładnikową szczepionkę MMR, która ma zapobiegać zachorowaniu na świnkę, odrę i różyczkę. Wskazane jest, by szczepienie zostało wykonane w miesiącu życia dziecka. W wieku 10 lat należy zgłosić się z dzieckiem na szczepienie przypominające. W przypadku dziewczynek, które nie zostały wcześniej zaszczepione przeciwko różyczce, szczepionkę aplikuje się w wieku 11-12 lat. Różyczka jest chorobą szczególnie niebezpieczną dla kobiet ciężarnych. Kobieta planująca ciąże, niezależnie od przechorowania różyczki, bądź szczepienia w dzieciństwie, powinna sprawdzić poziom przeciwciał, które wskażą, czy nadal poziom przeciwciał jest wystarczający. Jeśli nie, zaleca się szczepienie na co najmniej 3 miesiące przed planowaną ciążą.
SEO Keyword summary for api.whatsapp.com/send?text=r%c3%b3%c5%bcyczkawww.medonet.pl/choroby-od-a-do-z/choroby-zakazne,rozyczka-u-dzieci--choroba----objawy--leczenie-i
Różyczka to stosunkowo niegroźna choroba wirusowa, która atakuje głównie dzieci. Różyczką łatwo się zarazić, przebywając z osobą chorą, ponieważ wirus rozprzestrzenia się drogą kropelkową. Na zarażenie różyczką powinny uważać szczególnie kobiety w ciąży, ponieważ zarażenie wirusem jest groźne dla płodu. Jak rozpoznać objawy różyczki? Różyczka jest chorobą wirusową o miernej zakaźności. Jej przebieg jest zwykle łagodny, a poważne powikłania stwierdza się treści: Jakie są przyczyny różyczki? Jakie są objawy różyczki? Jakie są metody leczenia różyczki? Jakie są powikłania różyczki? Kiedy należy szczepić przeciwko różyczce? Na różyczkę chorują zazwyczaj dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, ale choroba ta może dotknąć także dorosłych. Jak w przypadku wszystkich chorób tzw. wieku dziecięcego, dorośli przechodzą różyczkę ciężej, są także bardziej narażeni na powikłania. Choroba jest groźna dla kobiet w ciąży, szczególnie w pierwszych 16 tygodniach. Może być przyczyną poronienia, zgonu płodu lub przedwczesnego porodu i wad wrodzonych. Różyczka: przyczynyWyróżnia się różyczkę nabytą, na którą chorują ludzie po urodzeniu (najczęściej w wieku przedszkolnym) i zespół różyczki wrodzonej, który jest następstwem zakażenia w pierwszych tygodniach życia płodowego. Różyczka nabyta uznawana jest za chorobę niegroźną, szczególnie łagodnie przechodzą ją dzieci, u których rzadko dochodzi do zakażenia różyczką dochodzi poprzez bezpośredni kontakt z osobą chorą, najczęściej drogą kropelkową. Materiałem zakaźnym jest także wydzielina z nosa, krew, kał i mocz. Okres wylęgania choroby wynosi średnio 2-3 tygodnie, to okres od zarażenia do wystąpienia objawów. Osoba zarażona wirusem może zarażać innych już na 7 dni przed wystąpieniem objawów i do 5 dni po ich wystąpieniu. Oznacza to, że osoba zarażona może nie mieć świadomości, że jest zagrożeniem dla wrodzona niesie za sobą poważne konsekwencje. W wielu przypadkach w wyniku zakażenia różyczką dochodzi problemów z donoszeniem ciąży, porody są przedwczesne lub dochodzi do śmierci płodu. Charakter i stopień następstw zakażenia są zróżnicowane, a do powikłań wynikających z zakażenia płodu wirusem należą na przykład: postępujący niedosłuch, upośledzenie widzenia, padaczka, mózgowe porażenie dziecięce, zaburzenia hormonalne lub zarażone różyczką wrodzoną może wydalać wirusa wraz z moczem nawet przez 18 miesięcy po urodzeniu. Różyczka: objawyRóżyczka nabyta to choroba łagodna, która nawet w połowie przypadków przebiega bezobjawowo. Objawy, jeśli występują, nie zawsze są dokuczliwe. Wysypka, chociaż uznawana jest za najbardziej charakterystyczny objaw choroby, nie zawsze występuje. Czasami różyczka wykazuje inne objawy, dlatego bywa trudna do zdiagnozowania. Podane objawy mogą, ale nie muszą wystąpić. Trudno również określić ich wstępnych objawów różyczki zalicza się: osłabienie i złe samopoczucie; ból głowy i mięśni; zapalenie gardła; zapalenie spojówek (bez światłowstrętu); stan podgorączkowy lub gorączka. Na dzień przed wystąpieniem wysypki dochodzi zazwyczaj do bolesnego powiększenia węzłów chłonnych, zwykle karkowych, zausznych i pojawia się najpierw za uszami, a następnie schodzi na twarz. Po upływie doby pojawia się na tułowiu i kończynach, gdzie przybiera drobną i różową postać (przypomina płoniczą). Na twarzy może przypominać odrową. Wysypka przechodzi samoistnie, zazwyczaj po 2-3 dniach. Nie pozostawia śladów na skórze, choć w niektórych przypadkach może dochodzić do złuszczania się osób, u których różyczka występuje bez wysypki, objawem alarmującym może być powiększenie węzłów chłonnych. Wysypka jest natomiast najczęstszym objawem różyczki wśród co wskazuje na zarażenie różyczką u noworodka (zespół różyczki wrodzonej), są objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego i narządów zmysłów, czyli problemy ze wzrokiem i/lub słuchem. Na różyczkę wrodzoną mogą wskazywać także objawy dotyczące układu sercowo-naczyniowego oraz krwiotwórczego. Dzieci z wrodzonym zespołem różyczkowym mogą urodzić się przedwcześnie. Zdarzają się także przypadki śmiertelne dzieci z zespołem różyczki które mogą naśladować różyczkę: toksoplazmoza, odra o zmodyfikowanym przebiegu, rumień nagły, rumień zakaźny, zakażenia i starsze dzieci mogą przechodzić różyczkę znacznie ciężej niż przedszkolaki. Oprócz wskazanych wyżej objawów mogą pojawić się także: jedno- lub dwudniowe bóle stawowe, bóle głowy, katar, kaszel, zapalenie spojówek. Objawy w większości przypadków są niegroźne i nie wymagają specjalnego leczenia. O wszystkich objawach niepokojących lub szczególnie dokuczliwych należy informować lekarza prowadzącego. Różyczka: leczenieNie ma swoistego leczenia różyczki. Leczy się konkretne objawy choroby, takie jak: gorączkę, bóle stawów i zapalenie stawów. W leczeniu stosuje się najczęściej dostępne bez recepty środki przeciwgorączkowe i u kobiet w ciąży i noworodków rozpoznaje się na przykład za pomocą badań serologicznych. Zakażenie wirusem potwierdza jego izolacja z wydzieliny z nosa, gardła, krwi, moczu i płynu mózgowo-rdzeniowego. Takie badanie przeprowadza się najczęściej u noworodków z zespołem różyczki wrodzonej. Różyczka: powikłaniaRóżyczka, szczególnie w przypadku dzieci, uznawana jest za chorobę łagodną, która przechodzi samoistnie i rzadko pozostawia za sobą powikłania. Jednak jak każda choroba, różyczka może mieć groźne następstwa. Do powikłań po różyczce zalicza się: różyczkowe zapalenie nerwów, zapalenie stawów lub mózgu, plamicę szczepieniaOd 2004 roku w Polsce wykonuje się szczepienia szczepionką skojarzoną przeciwko odrze, śwince i różyczce. Powszechnym szczepieniem objęte są dzieci w 13-14 miesiącu życia oraz dzieci w wieku pokwitania, czyli 13 lat. Szacuje się, że odporność poszczepienna wygasa po ok. 10-15 latach, dlatego dzieci szczepi się dwa razy. Ponowne szczepienie ma istotne znaczenie w zapobieganiu zarażeniom kobiet ciężarnych i płodu. Kobietom, które planują ciążę, a nie chorowały wcześniej na różyczkę, również poleca się szczepienie. W takim przypadku wskazane jest zajście w ciążę przynajmniej po 3 miesiącach od odporność na wirusa zapewnia jedynie przechorowanie różyczki. Może dojść do ponownego zachorowania na różyczkę, ale są to stosunkowo rzadkie przypadki. Również szczepionka nie zapewnia 100 proc. ochrony przed chorobą, ale sprawia, że różyczka (a także świnka i odra) będzie miała lżejszy przebieg. Szczepienia zmniejszają także ryzyko wystąpienia ewentualnych powikłań po chorobie. Powyższa porada nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku jakichkolwiek problemów ze zdrowiem należy skonsultować się z lekarzem. Źródło: prof. dr hab. n. med. Bogumiła Milewska-Bobula, dr med. Bożena Lipka, Różyczka (
- organizacjami i instytucjami działającymi na rzecz dzieci i młodzieży 2. Odpowiedzialność za: kompleksową opiekę zdrowotną nad uczniami/wychowankami; realizację świadczeń zdrowotnych i edukacyjnych wynikających z zadań
Ekspert medyczny artykułu Nowe publikacje хCała zawartość iLive jest sprawdzana medycznie lub sprawdzana pod względem faktycznym, aby zapewnić jak największą dokładność faktyczną. Mamy ścisłe wytyczne dotyczące pozyskiwania i tylko linki do renomowanych serwisów medialnych, akademickich instytucji badawczych i, o ile to możliwe, recenzowanych badań medycznych. Zauważ, że liczby w nawiasach ([1], [2] itd.) Są linkami do tych badań, które można kliknąć. Jeśli uważasz, że któraś z naszych treści jest niedokładna, nieaktualna lub w inny sposób wątpliwa, wybierz ją i naciśnij Ctrl + Enter. Różyczka jest ostrą chorobą wirusową, objawiającą się małą plamisto-grudkową wysypką, uogólnioną limfadenopatią, łagodną gorączką. Możliwe uszkodzenie płodu u kobiet w ciąży. Kod Różyczka z powikłaniami neurologicznymi (zapalenie opon różyczkowych, zapalenie opon mózgowych, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych).806,8 różyczki z innymi powikłaniami (zapalenie stawów, zapalenie płuc).806,9 różyczki bez powikłań. Epidemiologia różyczki Różyczka jest powszechną infekcją. Zachorowalność ma okresowe wzrosty co 3-5 lat i wahania sezonowe. Najwyższą częstość występowania obserwuje się w zimnych porach roku. W grupach przedszkolnych dla dzieci, a nawet wśród dorosłych (koszary dla nowych rekrutów) możliwe są epidemie różyczki. Podatność jest wysoka, ale mniejsza niż odra. Różyczkę dotykają osoby w każdym wieku, ale częściej dzieci w wieku od 1 roku do 7 lat. Dzieci w wieku poniżej 6 miesięcy rzadko zachorują z powodu obecności odporności przez łożysko, ale jeśli matka nie ma różyczki, może zachorować w każdym wieku. Źródłem zakażenia jest pacjent, który jest niebezpieczny nie tylko w okresie wyraźnych objawów klinicznych różyczki, ale także w okresie inkubacji i okresie rekonwalescencji. Pod względem epidemiologicznym zdrowi nosiciele wirusa są również niebezpieczni. Izolacja wirusa z nosogardzieli rozpoczyna się 7-10 dni przed wystąpieniem wysypki i trwa 2-3 tygodnie po wystąpieniu wysypki. U dzieci z wrodzoną różyczką wirus może być wydzielany w ciągu 1,5-2 lat po urodzeniu. Zakażenie występuje w powietrzu zawieszonym w kroplach. Po przeniesionej chorobie pozostaje uporczywa odporność. [1], [2], [3], [4], [5], [6], [7], [8], [9], [10], [11], [12] Co powoduje różyczkę? Wirus różyczki należy do rodzaju Rubivirus z rodziny Togaviridae. Cząstki wirusa o średnicy 60-70 nm zawierają RNA. Istnieje jeden antygenowy typ wirusa. Patogeneza różyczki Wirus jest przenoszony przez unoszące się w powietrzu kropelki. Wnikając w ciało przez błony śluzowe górnych dróg oddechowych, wirus mnoży się głównie w węzłach chłonnych, skąd przedostaje się do krwiobiegu w okresie inkubacji (1 tydzień po zakażeniu). Po 2 tygodniach pojawia się wysypka. 7-9 dni przed wystąpieniem wysypki, wirus można znaleźć w wydzielinie nosogardzieli i we krwi, z pojawieniem się wysypki w moczu i kale. Po upływie 1 tygodnia od pojawienia się wysypki wirus znika z krwi. Objawy różyczki Okres inkubacji różyczki wynosi 15-24 dni, najczęściej choroba zaczyna się 16-18 dni po kontakcie. Pierwszym objawem różyczki jest wysypka, ponieważ inne objawy różyczki są zwykle łagodne. Ogólny stan dziecka nie ulega istotnemu wpływowi. Temperatura ciała rzadko wzrasta do 38 ° C, zwykle pozostaje pod wpływem podrażnienia (37,3-37,5 ° C), często nie zwiększa się w czasie trwania choroby. Zauważają, że letarg, złe samopoczucie, starsze dzieci i dorośli czasami skarżą się na takie objawy różyczki jak: ból głowy, mięśni i stawów. Wysypka pojawia się najpierw na twarzy, a następnie rozprzestrzenia się po całym ciele przez kilka godzin, głównie zlokalizowanych na prostownikach kończyn wokół stawów, na plecach i na pośladkach. Wysypka jest nierówna, czasami grudkowa, różowa, pojawia się na niezmienionej skórze. Czerwonawa wysypka jest znacznie mniejsza niż wysypka na odrę, bez tendencji do łączenia oddzielnych elementów. Tylko u niektórych pacjentów odnotowano większe elementy wysypki, ale w tych przypadkach wysypka różni się od odry tym, że poszczególne elementy wysypki są w przybliżeniu takie same i mają okrągły lub owalny kształt. Wysypka z różyczką zwykle nie ma wpływu. Wysypka trwa 2-3 dni, znika, nie pozostawia pigmentacji, nie ma również peelingu. Podczas wysypki pojawiają się jednocześnie nieodwracalne zjawiska w górnym odcinku dróg oddechowych w postaci małego kataru i kaszlu, a także zapalenie spojówek. W gardle może pojawić się nieznaczne przekrwienie i obluzowanie migdałków, przysłonięte błonami śluzowymi podniebienia miękkiego i policzków. Jest mały, z pinheadem lub nieco większymi jasnoróżowymi plamkami. Enanthem na błonie śluzowej jamy ustnej pojawia się tak samo jak zjawisko nieżytu, przed wysypką. Nie ma objawów Filatova-Koplika. Patognomoniczne objawy różyczki to wzrost obwodowych węzłów chłonnych, zwłaszcza potylicznych i tylnych. Węzły chłonne są powiększone do rozmiarów dużego grochu lub fasoli, soczyste, czasem wrażliwe na palpację. Powiększenie węzłów chłonnych pojawia się przed wysypką i utrzymuje się przez jakiś czas po zniknięciu wysypki. W krwi obwodowej, leukopenii, względnej limfocytozie i pojawieniu się komórek plazmatycznych (do 10-30%), czasami zwiększa się liczba monocytów. Często objawy różyczki są nieobecne, przepływ jest usuwany, a nawet bezobjawowy. Różyczka jest cięższa u dorosłych. Mają wysoką temperaturę ciała, silne bóle głowy, bóle mięśni, wzrost węzłów chłonnych bardziej niż u dzieci. Co Cię dręczy? Rozpoznanie różyczki Rozpoznanie różyczki opiera się na charakterystycznej wysypce, która pojawia się prawie jednocześnie na całej powierzchni skóry, łagodnych nieżytowych objawach i wzroście obwodowych węzłów chłonnych. Zmiany we krwi (leukopenia, limfocytoza i pojawienie się komórek plazmatycznych) w dużym stopniu potwierdzają rozpoznanie różyczki. Duże znaczenie mają dane epidemiologiczne. Istotne znaczenie mają przeciwciała IgM i IgG przeciwko wirusowi różyczki we krwi lub wzrost miana przeciwciał w RPHA Różnicowa diagnoza różyczki prowadzona jest przede wszystkim za pomocą odry, exanthemów enterowirusowych i wysypki wywoływanej przez leki. [13], [14], [15], [16], [17], [18], [19], [20], [21], [22] Co trzeba zbadać? Jakie testy są potrzebne? Leczenie różyczki Pacjenci z różyczką zalecają odpoczynek w łóżku podczas wysypki. Różyczka nie jest leczona lekami. Zapobieganie różyczce Pacjentka z różyczką izoluje się w domu przez 5 dni od czasu wysypki. Dezynfekcja nie jest przeprowadzana. Dzieci, które miały styczność z chorą różyczką, nie są rozdzielone. U kobiet w ciąży, które nie miały różyczki i które miały kontakt z pacjentem w pierwszych miesiącach ciąży, należy poruszyć kwestię aborcji. Szczepienie przeciwko różyczce Szczepienia przeciw różyczce reguluje krajowy kalendarz szczepień zapobiegawczych. Różyczkę u dzieci zapobiega się za pomocą zarówno monovaccine (rudivax), jak i złożonych preparatów - inokulacja przeciwko odrze, śwince i różyczce (Prioriks, MMR II). Pierwsza dawka jest podawana w wieku 12-15 miesięcy, a druga (revakcinating) w wieku 6 lat. Ponadto zaleca się szczepienie kobiet w wieku rozrodczym, które nie chorują na różyczkę. Translation Disclaimer: The original language of this article is Russian. For the convenience of users of the iLive portal who do not speak Russian, this article has been translated into the current language, but has not yet been verified by a native speaker who has the necessary qualifications for this. In this regard, we warn you that the translation of this article may be incorrect, may contain lexical, syntactic and grammatical errors.
a8qx89.
  • trhf8loabb.pages.dev/327
  • trhf8loabb.pages.dev/302
  • trhf8loabb.pages.dev/203
  • trhf8loabb.pages.dev/128
  • trhf8loabb.pages.dev/359
  • trhf8loabb.pages.dev/315
  • trhf8loabb.pages.dev/237
  • trhf8loabb.pages.dev/76
  • trhf8loabb.pages.dev/296

    • różyczka zdjęcia u dzieci